Παιδιά και θέατρο στα Χανιά
ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ
Ξύπνημα αισθήσεων και συναισθημάτων
Δημοσιογράφος : Γιώργος Γεωργακάκης
Δημοσιεύθηκε στις: 01-10-2011
Μόνο οφέλη έχει η επαφή των παιδιών με το θέατρο'
Ο ηθοποιός - σκηνοθέτης Λεωνίδας Μανωλικάκης επισημαίνει ότι 'το θέατρο δίνει διέξοδο στο "φορτωμένο" καθημερινό πρόγραμμα των παιδιών. Το βλέπουν σαν παιχνίδι γιατί είναι ένα παιχνίδι. Ενα παιχνίδι καταρχήν με τον ίδιο τους τον εαυτό και με την ομάδα. Το ότι τα παιδιά έρχονται στα μαθήματα ανελλιπώς και πάντα χαμογελαστά ή το ότι ζητούν περισσότερες ώρες μαθημάτων, είναι η μεγαλύτερη αμοιβή για μένα'.
Μόνο οφέλη έχει η επαφή των παιδιών με το θέατρο'Ο ίδιος σημειώνει ότι 'η επαφή με το θέατρο μόνο οφέλη μπορεί να έχει. Καταρχήν βοηθά όσο τίποτα άλλο στην κοινωνικοποίηση του παιδιού, αφού μαθαίνει να συνεργάζεται, να εξωτερικεύει τα συναισθήματά του και να "αποκαλύπτει" τον εαυτό του. Παράλληλα αναπτύσσεται η δημιουργική σκέψη που επηρεάζει άμεσα τον προφορικό και το γραπτό λόγο. Συνειδητοποιεί ότι κάθε τι που συμβαίνει έχει πολλές όψεις. Ενα ασήμαντο γεγονός, μια απλή καθημερινή πράξη, ιδωμένη από διαφορετικές "γωνίες", μπορούν να δημιουργήσουν διαφορετικές εκδοχές της ίδιας πράξης. Κι αυτές οι εκδοχές είναι σε οδηγούν στον δρόμο της δημιουργίας. Δεν επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε ηθοποιούς, αλλά πολύτιμους ευαισθητοποιημένους και ενεργούς πολίτες, που αγαπούν το θέατρο και τις αξίες του'.
Μάλιστα, ο κ. Μανωλικάκης σημειώνει: 'το Παιδικό Θεατρικό Εργαστήρι δεν έχει ως πρωταρχικό σκοπό την πραγματοποίηση μιας παράστασης. Αυτό θα γίνει μόνο εάν προκύψει από τη δουλειά που έχουν κάνει τα παιδιά κατά τη διάρκεια της περιόδου των μαθημάτων. Κι έτσι ξεκινά 5 χρόνια τώρα'.
'Ομως', προσθέτει, 'τα παιδιά, δίνουν ένα μεγάλο μάθημα σε όλους μας. Μάθημα θέλησης και δύναμης.
Δεν διστάζουν να θυσιάσουν και το τελευταίο δευτερόλεπτο του ελεύθερου χρόνου τους, να συγκρουστούν με τον ίδιο τους τον εαυτό, τις αναστολές τους, τις φοβίες τους και όλα εκείνα που πιθανόν στέκονται εμπόδιο στην υλοποίηση του στόχου τους. Στοχεύουν, αγωνίζονται, κερδίζουν. Τα παιδιά ανησυχούν για το μέλλον.
Ενδιαφέρονται, συζητούν και καταθέτουν ανοιχτά τις απόψεις τους και τους προβληματισμούς τους για διάφορα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία μας, όπως είναι ο ρατσισμός, τα ναρκωτικά, η μόλυνση του περιβάλλοντος, κ.ά..
Και αυτές οι συζητήσεις είναι γεμάτες προτάσεις. Είναι η πηγή της έμπνευσής τους'.
Ο κ. Μανωλικάκης υπογραμμίζει ότι 'ένα μικρό ερέθισμα, μια ασήμαντη αφορμή, μία λέξη, μια πρόταση, μια ιδέα εξελίσσεται και από μια μικρή αχτίδα φωτός, ξεπηδά ένα φωτεινό αστέρι που σε οδηγεί σε δρόμους ανεξάντλητα δημιουργικούς. Κάπως έτσι φτάσαμε στην υλοποίηση των παραστάσεων με έργα γραμμένα από τα ίδια τα παιδιά, όπως: "Είμαστε Εδώ...", "Ενα καράβι άνθρωποι", "Η κατασκήνωση", "Η γειτονιά", «Ουδέν σχόλιο", "Gling", "Το τρένο" ή με έργα που διαμόρφωσαν όπως: "Τριαντάφυλλο μ? αγκάθια", "Μολυβένιος Στρατιώτης". Παράλληλα, τους δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουν μεγάλους θεατρικούς συγγραφείς ποιητές και λογοτέχνες. Διαβάζουν και μελετούν κείμενα μοναδικής αξίας. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν τα έργα "Το πάθος και η φαντασία των άλλων" και "Νυχτερινές Φωτογραφίες", με σκηνές και μονολόγους από διάφορα θεατρικά έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων'.